Pomagamy frankowiczom na terenie całego kraju. Tym razem sprawa przeciwko PKO Bank Polski S.A. była rozpoznawana przez Sąd Okręgowy w Nowym Sączu. Udało się nam uzyskać wyrok ustalający nieważność umowy. Dzięki temu naszym Klientom należy się wysoki zwrot nienależnie pobranych kwot.
Bank PKO BP S.A. w czasach największej popularności kredytów walutowych oferował kredyty w PLN oraz kredyty w walutach wymienialnych – m.in. w USD – przy czym w swojej ofercie miał jedynie kredyty denominowane do walut obcych.
W 2008 roku powodowie chcieli kupić w celach rekreacyjnych mieszkanie w Kościelisku. Znaleźli ofertę dewelopera, który sprzedawał mające powstać lokale mieszkalne w budynku mieszkalno-pensjonatowym. Na ten zakup powodowie mieli tylko 200 000 złotych środków własnych, dlatego chcieli zaciągnąć kredyt.
Wybrali pozwany bank, ponieważ był to największy bank w Polsce i został polecony przez dewelopera. Dodatkowo oferta pozwanego wydawała się powodom najbardziej korzystna. Pracownik banku zaproponował im kredyt powiązany z kursem USD. Mówił, że wszyscy zaciągają kredyty denominowane do CHF, a przy tych denominowanych do USD bank oferuje niższą marżę.
Bank zweryfikował pozytywnie zdolność kredytową powodów na udzielenie kredytu denominowanego. Przedstawiono im gotową umowę na wzorze banku, bez możliwości negocjacji. Nie przedstawiano im tabel kursowych. Nie mówiono nic na temat wahań kursu USD.
Nasi Klienci wcześniej nie zaciągali żadnego kredytu w walucie. Nie wytłumaczono im pojęcia spreadu walutowego oraz ryzyka kursowego. Nie wspomniano o negatywnych cechach kredytu. Kredytobiorcy mieli świadomość wahań kursów walut, ale dopuszczali tylko niewielkie wahania, o czym zapewniali ich pracownicy banku. W tych okolicznościach skierowaliśmy sprawę na drogę postępowania sądowego.
Po przeanalizowaniu pozwu i pozostałych okoliczności wydano korzystne dla naszych Klientów rozstrzygnięcie.
Sąd Okręgowy w Nowym Sączu, przewodniczący SSO Zbigniew Krupa, nie miał wątpliwości, że umowa kredytu mieszkaniowego Własny Kąt hipoteczny z dnia 8 września 2008 roku zawarta między powodami oraz pozwanym Powszechną Kasą Oszczędności Bank Polski S.A. w Warszawie jest nieważna w całości.
W wyroku zasądził też na rzecz powodów łącznie kwotę 4861,89 złotych oraz 205 461,57 USD tytułem zwrotu nienależnie pobranych rat oraz solidarnie kwotę 1000 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.
W uzasadnieniu orzeczenia Sąd wskazał, że ocenił jako zasadną argumentację powodów o sprzeczności zawartych w treści umowy kredytowej klauzul waloryzacyjnych z naturą stosunku zobowiązaniowego oraz zasadami współżycia społecznego i dlatego uznał umowę kredytową za nieważną w całości.
W ocenie Sądu postanowienia umowy zawierające klauzulę waloryzacyjną naruszają art. 3531 k.c., który stanowi, że strony zawierające umowę mogą określić stosunek prawny według swojego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze stosunku), ustawie albo zasadom współżycia społecznego.
Należy podkreślić, że strony zawarły umowę kredytową z konkretnymi postanowieniami. Bank w spornej umowie przyznał sobie prawo określenia wysokości zobowiązania powodów przy wypłacie kredytu w PLN zgodnie z kursami z tabel, które sam nie wiadomo, jak ustalał.
Dodatkowo ryzyko walutowe zostało w całości przeniesione na kredytobiorcę, skoro wzrost kursu waluty nie wpływał w żaden sposób na świadczenie, które bank otrzymywał w wyniku wykonania umowy przez kredytobiorcę.
Zdaniem Sądu bank nie zrealizował przedkontraktowych obowiązków informacyjnych, naruszając w ten sposób również zasadę autonomii jednostki i swobodę umów. Powodowie – jako konsumenci – nie zostali prawidłowo poinformowani o istniejącym ryzyku oraz o czynnikach, które wpływały na jego zakres. Nie zostali również w sposób wystarczająco jasny uprzedzeni o jednostronnym rozkładzie ryzyka. W ten sposób zostali pozbawieni możliwości w pełni racjonalnego podjęcia decyzji o zawarciu umowy i skorzystania z produktu wpływającego na ich losy przez następnych kilkadziesiąt lat.
