Przez lata wspierania frankowiczów w walkach przeciwko bankom przeprowadziliśmy skutecznie dziesiątki postępowań przeciwko Getin Noble Bank S.A. 20 czerwca 2023 roku kolejne orzeczenie po myśli naszych Klientów wydał Sąd Okręgowy w Warszawie. Poniżej prezentujemy szczegóły sprawy.
Dnia 27 lutego 2008 roku powód – jako kredytobiorca – zawarł z Noble Bank S.A. w Warszawie (poprzednikiem prawnym pozwanego) – jako kredytodawcą – umowę kredytu hipotecznego.
Nasz Klient chciał zaciągnąć kredyt na zakup działki rolnej w celu wybudowania na niej domu po powrocie z Anglii. Zdecydował się skorzystać z pomocy doradcy kredytowego z Open Finance. Zawarcie umowy nastąpiło po spotkaniu z doradcą – po sprawdzeniu zdolności kredytowej zaproponowano mu kredyt we frankach szwajcarskich.
Oferta była przedstawiana jako bezpieczna i standardowa. Powód nie miał możliwości ingerencji w treść przygotowanej umowy, a także nie mógł negocjować jakiegokolwiek z jej zapisów. Nie uzyskał również pełnych informacji związanych ze znaczeniem samej istoty umowy oraz ryzyk z nią związanych. Powód nie miał świadomości, że ryzyko jest nieograniczone, a także w jaki sposób bank ustalał kurs wypłaty i spłaty kredytu.
Kredytobiorca podpisał oświadczenie o ryzyku walutowym i ryzyku stopy procentowej oraz oświadczył, że przedstawiono mu ofertę pozwanego w złotych i mimo to świadomie wybrał ofertę w CHF.
Mimo to podjęliśmy się walki o prawa kredytobiorcy, kierując pozew o ustalenie nieważności kredytu do sądu.
Rozpoznaniem sprawy o sygn. akt XXVIII C 18332/21 zajął się Sąd Okręgowy w Warszawie XXVIII Wydział Cywilny w składzie, którego przewodniczącym był sędzia SO Tomasz Leszczyński. 20 czerwca 2023 roku wydano końcowy wyrok w sprawie frankowej przeciwko Getin Noble Bank S.A. z siedzibą w Warszawie, w którym ustalono, że umowa kredytu hipotecznego indeksowanego do CHF z dnia 25 lutego 2008 roku jest nieważna.
Sąd zasądził od Getin Noble Bank S.A. z siedzibą w Warszawie na rzecz powoda kwotę 62 385,01 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 21 stycznia 2022 roku do dnia zapłaty oraz kwotę 173 721,60 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 21 stycznia 2022 roku do dnia 23 maja 2022.
Powód uzyskał również kwotę 11 817 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.
Rozpatrujący sprawę skład orzekający w uzasadnieniu wyroku wskazał, że powództwo zasługiwało na uwzględnienie niemal w całości.
Sąd podkreślił, że bez znaczenia w sprawie jest okoliczność, czy kwestie sposobu ustalania przez pozwanego (jego poprzednika prawnego) ujętych w tabelach kursów walut obcych, w tym CHF, regulowały procedury wewnętrzne banku obowiązujące w dacie zawarcia przedmiotowej w sprawie umowy kredytu. Wszystko dlatego, że treść takich procedur nie została ujawniona kredytobiorcy na etapie zawierania umowy i bez wątpienia nie stanowiły one części stosunku obligacyjnego łączącego strony. Ewentualne wyjaśnienie przez pozwanego dopiero na etapie sporu sądowego stosowanej metodologii wyliczania wartości kursów walut obcych nie mogło tłumaczyć braku uwzględnienia tej materii w ramach stosunku zobowiązaniowego stron.
Sąd rozpatrujący sprawę nie miał wątpliwości co do tego, że w okolicznościach spornej umowy zapisy odnoszące się do indeksacji spełniają wszystkie przesłanki warunkujące zakwalifikowanie danego postanowienia jako klauzuli abuzywnej.
Z tych względów, wobec odmowy zatwierdzenia przez powoda abuzywnych postanowień umownych odnoszących się do indeksacji do CHF, bez których zobowiązanie jest pozbawione elementów o charakterze essentialia negotii, umowa musi być uznana za nieważną.
