Na początku kwietnia 2023 roku nasza Kancelaria uzyskała kolejne korzystne dla swojej Klientki rozstrzygnięcie. Przed Sądem Okręgowym w Krakowie został wydany wyrok ustalający nieważność umowy kredytu w CHF zawartej z Bankiem BPH S.A. W artykule przybliżamy podstawy wydania orzeczenia.
W dniu 13 marca 2006 roku powódka złożyła wniosek kredytowy, w którym wskazała, że wnosi o udzielenie kredytu hipotecznego na zakup mieszkania na rynku wtórnym. Wnioskowana kwota kredytu to 240 000 zł., a okres kredytowania – 30 lat. Kredyt miał być udzielony w PLN i indeksowany do CHF.
Zgodnie z częścią szczegółową umowy bank udzielił kredytobiorcy kredytu indeksowanego kursem CHF na warunkach określonych w umowie. W dniu wypłaty saldo kredytu miało być wyrażone w walucie, do której jest indeksowany kredyt, według kursu kupna określonego w Tabeli kursów kupna/sprzedaży dla kredytów hipotecznych udzielanych przez GE Money Bank S.A.
Nasza Klientka przed zawarciem umowy udała się do doradcy finansowego, który wskazał, że najkorzystniejsza dla niej jest oferta kredytu walutowego – indeksowanego do waluty CHF. Usłyszała, że CHF jest bardzo stabilną walutą, a wahania kursów są minimalne. Usłyszała też, że nie ma zdolności na kredyt w walucie PLN, zwłaszcza w pojedynkę. W banku powódka przeczytała tekst umowy, której zapisów nie mogła negocjować. Pytała, czy powinna na coś zwrócić uwagę, jednak w odpowiedzi usłyszała, że jest to umowa standardowa oraz że wiele osób bierze takie kredyty. Powódce nie przedstawiono oferty umowy w PLN, nie tłumaczono też, jak są ustalane kursy walut.
Na fali sukcesów frankowiczów kredytobiorczyni podjęła decyzję o podjęciu walki przeciwko bankowi również w swojej sprawie. Z naszą pomocą skierowała pozew do sądu.
Po rozpoznaniu sprawy w dniu 4 kwietnia 2023 roku został wydany wyrok w sprawie naszej Klientki przeciwko Bankowi BPH S.A. Sąd Okręgowy w Krakowie, I Wydział Cywilny, w składzie, którego przewodniczącym była Sędzia SO Agnieszka Włodyga, ustalił, że umowa kredytu sporządzona dnia 30 marca 2006 roku jest nieważna w całości.
Na tej podstawie sąd zasądził od strony pozwanej Banku BPH S.A. w Gdańsku na rzecz powódki kwotę 227 493,77 złotych z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 12 maja 2022 roku do dnia zapłaty.
Powódka zyskała również zwrot kosztów procesu w kwocie 11 817 złotych.
W uzasadnieniu wyroku sąd potwierdził nasze argumenty wskazane w pozwie. Wskazał, że istniały podstawy do stwierdzenia, że klauzule, na podstawie których dochodziło do przeliczenia wypłaconej w złotówkach kwoty kredytu i spłacanych w złotówkach kwot rat na CHF są klauzulami abuzywnymi. Podkreślił, że zapisy umowy dotyczące indeksacji przerzucały całe ryzyko zmiany kursu waluty na jedną ze stron umowy, czyniąc świadczenia obu stron umowy nieadekwatnymi.
Wszelkie klauzule sporządzone z wyprzedzeniem są klauzulami pozbawionymi cechy indywidualnego uzgodnienia. Nie zmienia tego fakt, że konsument mógł znać ich treść. Uznanie, że treść danego postanowienia umownego została indywidualnie uzgodniona, wymagałoby wykazania, że konsument miał realny wpływ na konstrukcję niedozwolonego postanowienia wzorca umownego, a konkretne postanowienie było z nim negocjowane.
W umowie powódki wskazano kwotę kredytu w PLN, nie określono jednak w ogóle wartości kredytu wyrażonej w walucie obcej. Wartość ta miała zostać określona dopiero w momencie uruchomienia kredytu przy uwzględnieniu kursu kupna walut określonego w tabeli kursów – obowiązującego w dniu uruchomienia środków. Zobowiązanie kredytobiorcy o nieokreślonej w dacie zawarcia umowy wysokości miało być ustalane w harmonogramach jako równowartość wymaganej spłaty wyrażonej w CHF – po jego przeliczeniu według kursu określonego w tabeli kursów obowiązującego w dniu spłaty.
Na tej podstawie sąd orzekł, że postanowienia umowy miały charakter niedozwolony w rozumieniu art. 385 1 k.c., więc nie wiążą powodów. Dodatkowo w dacie zawarcia umowy nie istniały przepisy umożliwiające zastąpienie eliminowanych klauzul przepisami dyspozytywnymi. Konieczne było więc ustalenie nieważności umowy frankowej.
