Udało nam się odnieść kolejny sukces w sprawie o unieważnienie kredytu frankowego przeciwko Bankowi BPH S.A. Nasi klienci zyskali unieważnienie umowy oraz znaczny zwrot nienależnie pobranych kwot. Prezentujemy szczegóły sprawy.
Powodowie potrzebowali środków finansowych na zakup mieszkania. W pozwanym banku przedstawiono im ofertę kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego.
Propozycję prezentowano jako najlepszą na rynku, najtańszą i z najmniejszą ilością formalności. Powodom nie przedstawiono, jak wcześniej kształtował się kurs franka szwajcarskiego ani nie pokazano symulacji wpływu zmiany kursu franka szwajcarskiego na ratę kredytu i jego saldo.
Naszych klientów w ogóle nie poinformowano, że bank przy wypłacie kredytu stosuje kurs kupna franka szwajcarskiego, a przy spłacie kurs sprzedaży ani w jaki sposób bank ustala marżę. Podczas spotkania umowa była już gotowa do podpisu. Powodowie nie przeczytali jej przed podpisaniem, ponieważ działali w zaufaniu do banku i zależało im, aby otrzymać kredyt z niskimi ratami.
Możliwość negocjowania postanowień umowy była ograniczona do części szczególnej np. w zakresie wysokości marży, terminów wypłaty transz czy wysokości transz. Nie było możliwe negocjowanie kursów walut.
Wypłata wskazanej we wniosku kwoty kredytu miała być dokonana przelewem na wskazany rachunek bankowy prowadzony w banku krajowym. Każdorazowo wypłacona kwota złotych polskich miała być przeliczona na walutę CHF według kursu kupna waluty podanego w tabeli kursów kupna/sprzedaży dla kredytów hipotecznych udzielanych przez GE Money Bank S.A. (poprzednika prawnego pozwanego), obowiązującego w dniu dokonania wypłaty przez bank.
W tych okolicznościach nasi klienci zdecydowali się walczyć o unieważnienie kredytu we frankach.
Po przeanalizowaniu złożonego pozwu w sprawie o sygn. akt I C 317-22 sąd wskazał, że w tych okolicznościach nie można przyjąć, że postanowienia zawartej przez strony umowy były z powodami indywidualnie negocjowane.
Mimo że nasi klienci mieli wpływ na wysokość kredytu, jego walutę, okres kredytowania czy wybór konkretnego banku i niewątpliwie wybrali najkorzystniejszą dla siebie ofertę, to nie jest to tożsame z przyjęciem, że doszło do indywidualnego ustalenia z powodami zapisów umowy. Pozwany posługiwał się określonym wzorem, a powodowie otrzymali do podpisania gotowy dokument obejmujący wszystkie postanowienia umowne bez prawa negocjacji.
Powołane zapisy umowy nie określały wprost wysokości świadczeń stron. W chwili zawierania umowy powodowie nie znali faktycznej wysokości kredytu, którego spłata ich obciążała. Miała ona zostać wskazana dopiero przez pozwany bank po uruchomieniu kredytu i ustalona w oparciu o kurs kupna CHF według Tabeli Kursów obowiązującej w pozwanym banku w dniu uruchomienia kredytu lub transzy.
W ocenie sądu zawarte w umowie stron klauzule przewalutowania muszą tym samym zostać uznane za klauzule niedozwolone. Takie postanowienia przyznawały stronie pozwanej – profesjonaliście – uprawnienie do kształtowania wysokości świadczenia kredytobiorców w sposób dowolny, ponieważ to pozwanemu zastrzeżono prawo do tworzenia tabel kursowych, na podstawie których dokonywano przeliczeń należnych świadczeń. Sąd doszedł również do wniosku, że wskazane klauzule dotyczą głównych postanowień umowy.
Na tej podstawie 16 lutego 2023 roku Sąd Okręgowy w Bielsku-Białej, I Wydział Cywilny, w składzie, którego przewodniczącym była sędzia Ilona Kolarz, ustalił, że umowa kredytu podpisana w dniu 24 czerwca 2008 roku jest nieważna.
Z tego powodu zasądzono od pozwanego Banku BPH Spółki Akcyjnej w Gdańsku na rzecz powodów kwotę 111 022,10 złotych z ustawowymi odsetkami za opóźnienie, a także kwotę 5434 złote tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Obecnie sprawy frankowe są najczęściej rozstrzygane na korzyść kredytobiorców. Jeśli cały czas wahasz się, czy warto pozwać bank, skontaktuj się z nami i przekaż do analizy swoją sprawę.
