Nasza Kancelaria frankowa ma na swoim koncie liczne sukcesy w sprawach przeciwko Bankowi BPH S.A. Pod koniec maja 2023 roku dołączył do nich kolejny korzystny dla frankowiczów wyrok. W Katowicach nasi Klienci uzyskali orzeczenie ustalające nieważność umowy.
Powodowie w 2007 roku potrzebowali środków na budowę domu. W oddziale GE Money Banku zaproponowano im zaciągnięcie kredytu w CHF. Oferta była przedstawiona jako bezpieczna i tańsza niż kredyt złotówkowy, a frank szwajcarski jako waluta stabilna.
Powodowie nie mieli możliwości negocjowania postanowień umowy. Z jej treścią zapoznali się bezpośrednio przed podpisaniem. Powodom nie wytłumaczono działania mechanizmu indeksacji ani sposobu ustalania kursu waluty i stosowanej marży doliczanej do kursu NBP.
Kredyt został udzielony w złotówkach. W dniu wypłaty środków saldo kredytu było wyrażane w walucie CHF według kursu kupna waluty CHF podanego w Tabeli kursów kupna/sprzedaży dla kredytów hipotecznych udzielanych przez poprzednika prawnego pozwanego, a następnie saldo walutowe przeliczane było dziennie na złote polskie według kursu sprzedaży waluty CHF podanego w Tabeli.
Nagły wzrost kursu franka szwajcarskiego sprawił, że powodowie zostali zmuszeni do spłaty rat znacznie wyższych niż wcześniej. Po analizie umowy okazało się, że zachodzą przesłanki do pozwania banku.
Z tego powodu skierowaliśmy sprawę na drogę sądową. Po rozpoznaniu wszystkich jej okoliczności wydano korzystny dla powodów wyrok w sprawie o sygn. akt I C 812/22.
30 maja 2023 roku Sąd Okręgowy w Katowicach, przewodniczący Sędzia Krzysztof Żyłka, w sprawie przeciwko Bankowi BPH S.A. ustalił, że umowa kredytu zawarta przez powodów z poprzednikiem prawnym pozwanego GE Money Bank Spółką Akcyjną w Gdańsku w dniu 30 listopada 2007 roku jest nieważna.
Dzięki temu sąd zasądził od pozwanego Banku BPH Spółki Akcyjnej w Gdańsku na rzecz powodów łącznie kwoty 100 357,22 złotych i 32 617,66 CHF z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od obu tych kwot od dnia 25 maja 2022 roku do dnia zapłaty.
Powodowie zyskali również zwrot kosztów procesu – z tego tytułu sąd zasądził na ich rzecz kwotę 11 834 złote.
Wydając wyrok, sąd skupił się na nadużyciach banku.
Wskazał, że nie ulega wątpliwości, że powodowie zawierając umowę kredytu, byli konsumentami, pozwana zaś podmiotem profesjonalnym, działającym na rynku finansowym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nastawionej na zysk. Przypomniał, że umowy konsumenckie podlegają ocenie w świetle klauzuli generalnej przewidzianej w przepisie art. 3851 § 1 k.c.
Postanowienia umowy zawieranej z konsumentem nieuzgodnione indywidualnie nie wiążą go, jeżeli kształtują jego prawa i obowiązki w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając jego interesy. Pozwany przy zawarciu umowy posługiwał się opracowanym przez siebie wzorcem. Warunki kredytu nie podlegały negocjacjom z powodami, którzy o treści umowy dowiedzieli się dopiero w dniu jej podpisania. Powodowie nie mieli w szczególności żadnej możliwości, aby modyfikować umowę w części dotyczącej klauzul indeksacyjnych, stanowiących główną oś sporu stron.
Jednocześnie ciężar dowodu, że postanowienie zostało uzgodnione indywidualnie, spoczywa na tym, kto się na to powołuje, zatem to pozwany musiał wykazać, że powodowie mieli rzeczywisty wpływ na treść umowy. W ocenie Sądu pozwany obowiązkowi temu nie sprostał, nie przedstawił bowiem na tę okoliczność żadnego dowodu.
Sąd ocenił za sprzeczną z naturą stosunku obligacyjnego sytuację, w której strona ekonomicznie silniejsza może narzucać stronie słabszej dowolny wymiar zobowiązań w zakresie podstawowych obowiązków wynikających z umowy. Z tych względów zaszła konieczność ustalenia nieważności umowy kredytu.
