Santander Bank Polska mierzy się z lawiną pozwów frankowych. W ostatnim czasie nasza Kancelaria uzyskała kolejne korzystne orzeczenia w sprawach przeciwko tej instytucji. Przedstawiamy szczegóły jednego z nich.
Po tym, jak frankowicze zgłosili się do nas z prośbą o analizę sprawy, zauważyliśmy podstawy do stwierdzenia abuzywności postanowień umowy. Nieprawidłowości były jasno widoczne na podstawie stanu faktycznego i prawnego sprawy, dlatego skierowaliśmy pozew do sądu.
Nasi Klienci zaciągnęli przed laty kredyt, ponieważ potrzebowali środków na budowę domu. W tym celu udali się do doradcy, który zarekomendował im Kredyt Bank – czyli poprzednika prawnego pozwanego. W banku przedstawiono im ofertę kredytu waloryzowanego do CHF, informując, że nie mają zdolności, aby otrzymać kredyt w złotówkach. Zdecydowali się na takie rozwiązanie również dlatego, że taki kredyt był tańszy, a CHF uchodził za stabilną walutę. Frankowicze wiedzieli, że w przypadku wzrostu kursu waluty ich rata może wzrosnąć. Nie mieli jednak świadomości, że saldo kredytu również. Liczyli się z wahaniami kursu waluty rzędu 10-15 procent.
Nasi Klienci otrzymali kredyt w wysokości 300 000 złotych waloryzowany do waluty obcej CHF. Zgodnie z § 2 ust. 2 i 3 umowy kwota kredytu waloryzowanego w CHF lub transzy kredytu miała zostać określona według kursu kupna dewiz dla wyżej wymienionej waluty zgodnie z „Tabelą kursów” obowiązującą w banku w dniu wykorzystania kredytu lub transzy kredytu.
Tak skonstruowane klauzule wzbudziły uzasadniony sprzeciw powodów. Rozpatrzeniem złożonego pozwu zajął się Sąd Okręgowy, który doszedł do wniosku, że w sprawie doszło do naruszeń.
W pierwszej kolejności wskazał, że postanowienia umowy wskazują na to, że przeliczenie było dokonywane dwukrotnie – przy wypłacie kredytu oraz przy przeliczaniu rat. Dodatkowo pierwsze przeliczenie miało być dokonywane według kursu kupna, a drugie – według kursu sprzedaży. Oba te kursy ustalano według tabel obowiązujących w banku udzielającym kredytu.
W ocenie sądu wskazane zapisy zawierają klauzule abuzywne, bo pozwalają bankowi na dowolne ustalanie kursów kupna i sprzedaży waluty na potrzeby rozliczeń kredytowych. Umowa zawiera odesłanie do „Tabeli kursów obowiązującej w Banku ”, nie wskazując w żaden sposób warunków ich ustalenia i pozostawiając to do wyłącznej dyspozycji banku.
Negatywna weryfikacja postanowień umowy daje podstawę do przyjęcia, że takie postanowienia nie wiążą konsumenta i są bezskuteczne od momentu zawarcia umowy.
Co więcej, w ocenie sądu kwestionowane przez powodów postanowienia umowne dotyczyły głównych świadczeń stron, ponieważ są to postanowienia o charakterze konstytutywnym dla danego typu czynności prawnej.
Biorąc pod uwagę ustalenia Sądu Okręgowego, wydany wyrok nie stanowi zaskoczenia.
30 stycznia 2024 roku Sąd Okręgowy w Katowicach, I Wydział Cywilny, w składzie, którego przewodniczącą była sędzia Agata Młynarczyk-Śmieja, w sprawie o sygn. akt I C 874/21 ustalił, że umowa kredytu na cele mieszkaniowe EKSTRALOKUM zawarta 19 września 2007 roku między Kredyt Bank Spółką Akcyjną z siedzibą w Warszawie a powodami jest nieważna.
Dodatkowo zasądzono od pozwanego na rzecz powodów solidarnie kwotę 11 834 złote tytułem kosztów procesu z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia uprawomocnienia się niniejszego wyroku do dnia zapłaty.
