Nasza Kancelaria prowadzi sprawy frankowe przeciwko różnym bankom. Jedną z instytucji, która zawarła sporo umów o taki kredyt, jest ING Bank Śląski. Tym razem nasi Klienci uzyskali korzystne dla siebie orzeczenie przed Sądem Apelacyjnym w Katowicach. Wyrok jest prawomocny.
W 2008 roku powodowie potrzebowali pieniędzy na budowę domu i zwrócili się o kredyt do pozwanego. Obsługująca ich pracownica banku poinformowała, że nie mają zdolności kredytowej do uzyskania kredytu w złotówkach i zaoferowała zawarcie umowy we frankach szwajcarskich. Twierdziła, że CHF to najbardziej stabilna waluta. Przedstawiła symulację zawierającą porównanie wysokości rat kredytu złotowego i kredytu frankowego, z której wynikało, że rata w PLN będzie dużo wyższa niż w CHF. Pokazała również symulację dotyczącą rat malejących, informując, że nie mają zdolności do uzyskania kredytu z takimi ratami.
W procesie zawierania umowy bank nie przedstawił powodom ani symulacji zmiany wysokości raty w zależności od kursu CHF w przyszłości, ani historycznych danych. Nie poinformował ich też, na czym polega mechanizm indeksacji kredytu kursem waluty obcej, w tym CHF, nie uprzedził, że zmiana kursu CHF w przyszłości może wpłynąć nie tylko na wysokość raty kredytu, ale także na saldo zadłużenia kredytowego, jak również nie objaśnił im pojęć spreadu, wskaźników LIBOR i WIBOR. Dodatkowo nie było możliwości negocjacji jakichkolwiek postanowień.
Po złożeniu pozwu przez naszą Kancelarię rozpoznaniem sprawy zajął się Sąd Okręgowy, który ustalił zaskarżonym wyrokiem, że umowa o mieszkaniowy kredyt hipoteczny w złotówkach indeksowany kursem CHF zawarta pomiędzy stronami jest nieważna. Na tej podstawie zasądził od pozwanego na rzecz powodów łącznie 64 582,35 złotych i 31 200,12 CHF z ustawowymi odsetkami za opóźnienie i oddalił powództwo w pozostałym zakresie oraz zasądził od pozwanego solidarnie na rzecz powodów 11 834 złotych kosztów procesu.
W uzasadnieniu orzeczenia podkreślił, że zawierana umowa nie określała ani wysokości kursu CHF do złotego, ani dokładnego sposobu ustalenia tego kursu na potrzeby wyliczenia zobowiązania kredytowego powodów, mimo że informacje te powinny być powodom szczegółowo wskazane oraz wyczerpująco objaśnione najpóźniej przy podpisaniu umowy. Wszystko dlatego, że powodowie nie mogli na podstawie samych postanowień podpisanej umowy samodzielnie określić czynników, od których kurs ten będzie zależał w kolejnych dniach, miesiącach i latach. Ustalenie kursu walut zostało zatem w umowie pozostawione wyłącznie gestii kredytodawcy.
Na tej podstawie Sąd Okręgowy uznał, że kwestionowane postanowienia umowne były abuzywne, a dodatkowo dotyczyły głównych świadczeń stron, ponieważ wprost określały świadczenie i nie były sformułowane jednoznacznie, bo na ich postawie konsument nie był w stanie samodzielnie określić wysokości swojego zobowiązania.
Od wyroku apelację złożył ING Bank Śląski S.A. Nie przyniosło to jednak zamierzonych przez instytucję rezultatów.
Sąd Apelacyjny w Katowicach po rozpoznaniu środka zaskarżenia banku nie znalazł podstaw do zmiany wyroku na korzyść instytucji. 29 maja 2023 roku wydał końcowe orzeczenie w sprawie o sygn. akt I ACa 364/22, w którym oddalił apelację w przeważającej części i zasądził na rzecz powodów kwotę 8100 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.
W uzasadnieniu orzeczenia rozstrzygnął, że wadliwości postanowień umowy były wystarczające dla stwierdzenia ich abuzywności, a w konsekwencji do stwierdzenia nieważności umowy na żądanie konsumenta, podobnie jak zasadne było uwzględnienie żądania zapłaty.
Dzięki podjętym działaniom nasi Klienci zakończyli trudną batalię w sprawie swojego kredytu i uzyskali prawo do wysokiego zwrotu. Warto podkreślić, że wszystkie koszty procesu poniósł bank.
