Na koncie naszej Kancelarii frankowej kolejny już sukces w sporze przeciwko mBank S.A. Sąd Okręgowy w Krakowie ustalił nieważność umowy mPlan. Dzięki temu kredytobiorca może zapomnieć o zobowiązaniu, które od lat powodowało liczne problemy finansowe. Sąd potwierdził nasze argumenty co do abuzywności klauzul, logicznie wyjaśniając, dlaczego wydany wyrok był jedynym słusznym rozstrzygnięciem sprawy.
Powódka w 2008 roku złożyła wniosek o udzielenie kredytu hipotecznego mPlan, aby kupić lokal mieszalny na rynku pierwotnym i wykończyć go. Kredyt miał być waloryzowany kursem CHF. Wraz z wnioskiem kredytowym powódka złożyła także oświadczenie o świadomości ryzyka i udzieleniu informacji w tym przedmiocie przez przedstawicieli pozwanego.
Na podstawie wiążącego strony regulaminu wysokość każdej raty kredytu waloryzowanego kursem waluty obcej określona jest w tej walucie, natomiast jej spłata dokonywana jest w złotych po uprzednim jej przeliczeniu według kursu sprzedaży danej waluty obcej określonego w tabeli kursowej banku. Dodatkowo postanowiono, że wysokość rat odsetkowych lub kapitałowo-odsetkowych wyrażona w złotych ulega comiesięcznej modyfikacji w zależności od kursu sprzedaży waluty obcej. Również w tym zakresie wiążący był kurs z tabeli obowiązujący w dniu spłaty.
W 2012 roku strony zawarły aneks do umowy, który zapewnił powódce możliwość dokonywania zmian waluty spłaty kredytu waloryzowanego kursem CHF ze złotych polskich na walutę waloryzacji oraz z waluty waloryzacji na złote polskie w okresie obowiązywania umowy.
Sąd rozpatrujący sprawę nie miał wątpliwości, że kwestionowane w pozwie postanowienia zawarte w umowie oraz stanowiącym jej integralną część regulaminie należało uznać za niedozwolone postanowienia umowne.
Trzeba podkreślić, że nie tylko stan faktyczny niniejszej sprawy, ale również praktyka działania instytucji finansowych przemawiają jednoznacznie za przyjęciem, że wprowadzone przez bank klauzule indeksacyjne nie podlegały indywidualnemu uzgodnieniu i nie były w żaden sposób omawiane, tylko zostały narzucone. Powódka sama pytała o możliwość negocjacji poszczególnych postanowień. Przedstawiciel banku jasno wskazał jednak, że nie wchodzi to w grę. Kredytobiorca zawierający umowę z bankiem miał więc tylko dwie możliwości – przystąpić do umowy w kształcie zaproponowanym przez poprzednika prawnego pozwanej lub odmówić jej zawarcia.
W sprawach frankowych obowiązuje ogólna reguła rozkładu ciężaru dowodu, zgodnie z którą konieczność wykazania, że postanowienie zostało uzgodnione indywidualnie, spoczywa na tym, kto się na to powołuje, czyli w tym przypadku na pozwanym banku, który temu obowiązkowi nie sprostał.
Zgodnie z wynikami analizy dokonanej przez sąd klauzulę indeksacyjną należy uznać za określającą podstawowe świadczenia w ramach zawartej umowy. Postanowienia dotyczące przeliczenia rat kredytu wprost określają zobowiązanie. Bez przeprowadzenia indeksacji nie doszłoby do ustalenia wysokości kapitału podlegającego spłacie ani wysokości odsetek. Ewentualne usunięcie tych zapisów zmieniłoby więc charakter umowy.
Sąd Okręgowy w Krakowie po przeprowadzeniu analizy sprawy ustalił, że umowa o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych mPlan waloryzowana kursem CHF zawarta z poprzednikiem prawnym pozwanego jest nieważna i z tego powodu zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 11 817 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.
Dla naszej Klientki, która spłacała przez lata kredyt we franku szwajcarskim, rozstrzygnięcie jest bardzo pozytywne, budząc dodatkowo nadzieję na lepszą przyszłość dla wszystkich frankowiczów.
