Ostatnio uzyskaliśmy korzystny dla kredytobiorców wyrok w sprawie przekazanej do powtórnego rozpoznania przez Sąd Apelacyjny. Mimo wątpliwości co do poprawności wyroku Sąd Okręgowy potwierdził, że umowa zawarta przez naszych Klientów jest nieważna. Prezentujemy szczegóły sprawy.
W pierwszej kolejności rozpoznaniem sprawy zajął się Sąd I Instancji, który wyrokiem z dnia 9 lutego 2022 roku stwierdził, że umowa kredytu hipotecznego denominowanego do CHF zawarta między powodami a pozwanym PTF Bank S.A. z siedzibą we Wrocławiu – czyli poprzednikiem prawnym pozwanego – jest nieważna w całości. Zasądził również solidarnie na rzecz powodów kwotę 176 276,96 złotych tytułem zwrotu świadczenia nienależnego oraz koszty procesu.
Z takim orzeczeniem nie zgodziła się pozwana instytucja. Po rozpatrzeniu wniesionej apelacji Sąd Apelacyjny w Łodzi częściowo uchylił zaskarżony wyrok i w tym zakresie przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Piotrkowie Trybunalskim.
Jako powód takiej decyzji sąd wskazał, że sąd okręgowy zaniechał badania, czy powodowie w dacie zaciągania spornego kredytu mieli status konsumenta, uznając tę okoliczność za niesporną. W przekonaniu Sądu Apelacyjnego powyższe nie było tak oczywiste, jak przyjął Sąd Okręgowy, ponieważ powodowie prowadzili działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami.
Z tego powodu konieczne stało się ponowne rozpatrzenie sprawy. W jego toku sąd potwierdził, że powodowie w 2004 roku rozpoczęli budowę domu i poszukiwali możliwości częściowego sfinansowania tej budowy. Dom nigdy nie był wynajmowany i powodowie w dalszym ciągu są właścicielami tej nieruchomości.
W dacie zawierania umowy kredytowej powód rzeczywiście prowadził działalność gospodarczą w zakresie szacowania nieruchomości – wykonywał zawód rzeczoznawcy majątkowego. Kredyt nie został jednak przeznaczony na prowadzenie działalności gospodarczej, a powódka w ogóle nie prowadziła działalności gospodarczej.
Powodowie kierowali się zaufaniem do pozwanego jako podmiotu profesjonalnego. Nie dopuszczali myśli, że bank może sprzedać im kredyt, który de facto będzie bardziej przypominał instrument finansowy i to nie tylko ze względu na nieograniczone ryzyko kursowe leżące całkowicie po stronie konsumenta, ale również z uwagi na jednostronne kreowanie wysokości zobowiązania przez bank poprzez ustalanie kursów kupna i sprzedaży waluty CHF na potrzeby wyliczenia salda zadłużenia kredytobiorcy i wysokości raty kredytu.
Zasady wypłaty kredytu ustalono, wpisując do umowy, że kredyt jest wypłacany w PLN przy jednoczesnym przeliczeniu wysokości wypłacanej kwoty na CHF według kursu kupna walut dla CHF ustalanego przez bank obowiązującego w dniu wypłaty środków.
W ocenie Sądu nie można uznać za zgodnego z wymogami dobrej wiary takiego postanowienia umowy stanowiącego podstawę do obciążenia ryzykiem kursowym kredytobiorcę, jeżeli kredytobiorca poprzez treść projektu umowy:
Sąd doszedł więc ostatecznie do wniosku, że przedmiotowa umowa zawiera szereg klauzul abuzywnych, które nie wiążą powodów jako konsumentów, a dodatkowo świadczą o nieważności całej umowy.
Wyrokiem z 22 listopada 2023 roku w sprawie o sygn. akt I C 1642/23 Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim – I Wydział Cywilny – w składzie, którego przewodniczącym był SSO Wojciech Rychliński, zasądził od pozwanego Santander Consumer Bank Spółki Akcyjnej z siedzibą we Wrocławiu łącznie na rzecz powodów kwotę 176 276,96 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 17 sierpnia 2021 roku do dnia zapłaty.
Nasi Klienci dodatkowo otrzymali kwotę 10 484 złote tytułem zwrotu kosztów procesu.
Takie rozstrzygnięcie to potwierdzenie zasadności wniesionego powództwa. Kolejny raz wygraliśmy prawomocnie w sprawie przeciwko Santander Consumer Bank, a wniesiona przez instytucję apelacja nie przyniosła zamierzonych skutków.
