Dzięki działaniom naszej Kancelarii frankowej kolejny już raz udało się unieważnić umowę kredytu we frankach zawartą z Bankiem Millennium S.A. Powodowie zyskali zwrot nienależnie pobranych środków oraz kosztów procesu. Sprawdź, jaka argumentacja została podniesiona w sporze.
Powodowie zawarli z pozwanym Bankiem Millennium S.A. umowę o kredyt hipoteczny na kwotę ponad 130 000 zł w walucie polskiej, indeksowany do CHF po przeliczeniu wypłaconej kwoty zgodnie z kursem kupna CHF według tabeli kursów ustalanej przez bank i obowiązującej w dniu uruchomienia kredytu lub transzy.
Powodowie potrzebowali środków na wykończenie wnętrza domu, a także na spłatę innych zobowiązań kredytowych. Nie prowadzili działalności gospodarczej – mieli status konsumenta. W chwili wnioskowania o finansowanie spłacali już inne kredyty złotowe, a raty, które się z nimi wiązały, były za wysokie, dlatego zdecydowali się skorzystać z oferty kredytu hipotecznego w pozwanym banku.
Pracownik zaproponował im kredyt frankowy i konsolidację posiadanych zobowiązań, a także dołączenie do produktu kredytu na wykończenie domu. Przedstawił ofertę jako bardzo korzystną, a walutę franka szwajcarskiego jako stabilną. Powodowie nigdy nie zostali poinformowani, w jaki sposób bank ustala kursy walut. Umowę zobaczyli po raz pierwszy przed jej podpisaniem – była już wydrukowana i stanowiła gotowy wzór, który był przedstawiany do podpisu wszystkim klientom. Powodowie nie mogli z tego powodu negocjować postanowień umowy.
Nie wyjaśniono im z jakiego powodu do umowy wprowadzono franka szwajcarskiego ani nie informowano w sposób zrozumiały o ryzyku kursowym, ograniczając się do przedstawienia do podpisu oświadczenia o świadomości ryzyka. Nie przedstawiono im symulacji co stanie się z kredytem w przypadku wzrostu kursu CHF, więc powodowie jako osoby niemające doświadczenia w zakresie finansów nie mogli zrozumieć znaczenia dokumentu.
Sąd Okręgowy w Częstochowie wskazał na liczne nieprawidłowości w związku z zawartą z Bankiem Millennium S.A. umową. Podkreślił, że przez jej konstrukcję ryzyko walutowe zostało w całości przerzucone na jedną stronę stosunku – powodów. Nieuczciwą praktyką rynkową było zastrzeżenie przez bank uprawnienia do jednostronnego określania poziomów kursów walutowych z jednoczesnym stosowaniem różnych kursów – kupna i sprzedaży. Wiążąca tabela kursowa była ustalana jednostronnie i arbitralnie przez bank – kredytobiorcy nie znali kryteriów ustalania kursów, więc potencjalnie mogły one być całkowicie dowolne. W treści stosunku prawnego nie zawarto żadnych postanowień o ograniczeniu banku w tej kwestii. Tym samym powodowie nie mieli żadnego wpływu na poziom kursów walutowych ani żadnej możliwości ich kontroli. Sporne klauzule stanowiły tym samym niedozwolone postanowienia umowne.
Umowa bez niedozwolonych postanowień nie mogłaby obowiązywać, ponieważ bez nich byłaby sprzeczna z naturą stosunku prawnego, który strony nawiązały. Usunięcie z umowy abuzywnych postanowień doprowadziłoby do braku możliwości wyrażenia kwoty kredytu, rat czy wartości zadłużenia przeterminowanego – a więc głównych postanowień umowy – we franku szwajcarskim. Bez tych klauzul zobowiązanie wyrażone byłoby tylko w złotych, ale oprocentowanie nadal odwoływałoby się do stawki LIBOR właściwej dla pierwotnej umowy kredytu frankowego.
Sąd Okręgowy w Częstochowie w pełni przychylił się do podnoszonych przez nas argumentów w zakresie nieważności umowy i z tego powodu ustalił, że umowa o kredyt hipoteczny zawarta przez powodów z Bankiem Millennium Spółką Akcyjną w Warszawie jest nieważna. Na tej podstawie zasądził od pozwanego na rzecz powodów łącznie kwotę 129 329,08 złotych wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie oraz kwotę 6434 złote tytułem zwrotu kosztów procesu.
Rozstrzygnięcie pokazuje, że istnieją podstawy do podważania umów frankowych zawartych z Bankiem Millennium S.A. Coraz większa liczba kredytobiorców pozywa instytucję, osiągając korzystne wyroki. Z pomocą radcy prawnego specjalizującego się w sprawach kredytów frankowych zwiększają się Twoje szanse na sukces.
